zaterdag 25 februari 2017

De eerste Zuid-Afirkaanse schoolweek.

Vorig weekend was een zeer druk weekend. Aangezien we geen voorbereidingsweek kregen moesten we ervoor zorgen dat alle lessen en materialen op een weekend klaar waren. Het was een weekend van hard doorwerken en hier en daar wat tijd om te ontspannen. Vrijdagavond hebben we het weekend goed ingezet in de beerschak. Zaterdagnamiddag zijn we dan eens gaan ontspannen op het strand, maar spijtig genoeg sloeg het weertje snel om. Maandag was het dan eindelijk zo ver. We vertrokken met een klein hartje en heel veel zenuwen richting de klas. We wisten dat ons een groot avontuur te wachten stond. Maar onze manier van onderwijzen zou ook een groot avontuur worden voor de kinderen en de mentoren.








Maandag begonnen we met het ochtendritueel op onze school: de ochtendgebeden. Hoe gek het ook klinkt, op dat moment word ik elke ochtend gekalmeerd. De leerlingen en hun zangkunsten blijven impressionant. Maandag was geen gemakkelijke dag, maar dit hadden we al verwacht. De leerlingen zijn het gewoon van elk uur te veranderen van klas en van leerkracht. We hebben heel veel zaken voorgesteld aan de leerkrachten en directie om hen kennis te laten maken met nieuwe elementen vanuit ons onderwijs zoals: een leerkracht heeft een eigen klas, co-teaching, een nieuw lessenrooster zodat alle klassen gelijke lestijden hebben... Maar spijtig genoeg staan ze hier niet altijd voor open.


Wij hebben een klas volledig kunnen overnemen, behalve voor het vak Xhosa. Tijdens dit vak gaan we op bezoek bij elkaar om elkaar wat bij te staan tussen de grote bende. Doordat de kinderen voor elk vak een andere leerkracht hebben, hebben wij ook steeds een andere mentor voor onze neus. De verschillende vakken zijn: Engels, Maths, SS(geschiedenis), NS (natuur), LO (life skills = zelfbeeld, beweging, muziek, relaties...) De orde in de klas was ook moeilijk omdat de leerkrachten hier met een strenge hand frontaal lesgeven. Wanneer wij dan actieve werkvormen uit proberen met de leerlingen, kwam er niet veel antwoord. Ook een onderwijsleergesprek met vraag en antwoord zijn ze hier zeker niet gewoon.


Dinsdag ging het al veel beter. De leerlingen beginnen ons te zien als leerkracht. Ze beginnen ons te appreciëren als de lieve zachtaardige juffen dat we zijn. Maar natuurlijk tussen die 57 kinderen, zitten er steeds kapoenen tussen die het bloed van onder je nagels kunnen houden. Gelukkig hebben ze hier enkele 'jobs' in de klas. Zo heb je een 'prefect' die je helpt om de klasorde te houden. Ze vertalen veel naar het Xhosa zodat kinderen die nauwelijks Engels verstaan, begrijpen wat ze moeten doen.

De klas van Maxime 5B had vandaag ook sport door vrijwilligers. Tijdens dit uur sport zijn we meer te weten gekomen over de sociale achtergrond van de kinderen. Kinderen van grade 1 en 2 (eerste-tweede leerjaar) komen al heel snel op ongepaste wijze in contact met seks. Kinderen komen vaak niet naar school omdat ouders niet thuis komen omdat ze te dronken zijn. Daardoor hebben de kinderen geen vervoer naar school. Het is schrijnend wat ze meemaken. Maar wij hebben ons nog meer vast gezet in onze missie om juist deze kinderen een ongelofelijk en zorgloze tijd op school te bezorgen.


Woensdag was niet een speciale dag. Op deze dag beginnen ze met gebeden te zingen. Maar dit gebeurt vandaag niet met heel de school, maar in blokken. De leerlingen zingen hun gebeden per graad en met een graad hoger of lager. Vandaag ging het in de les LO over complimenten. Er werd een doosje gevouwen van papier, waarin de leerlingen nadien complimenten konden in deponeren naar elkaar. Dit was een heus succes. Ook aan ons werden er veel complimenten gegeven. Om na 3 dagen te horen dat je een fantastische juf bent en ze van je houden is een fantastische bevestiging. Vandaag was het de buurt aan de klas van Stien om te gaan sporten.


Donderdag was een "normal teaching day". Elke dag voel je je meer geaccepteerd door de leerlingen. Ze komen je knuffels geven, dingen vragen en vertellen. De leerlingen nemen het ook op voor je wanneer andere in de klas niet stil zijn. Maar spijtig genoeg merken we wel op dat de leerkrachten meer en meer verdwijnen gedurende de lessen. Hoe langer we in de klas staan, hoe meer onderscheid we kunnen maken tussen de verschillende kinderen. We herkennen vele kinderen al en ook sommige namen kunnen we al onthouden. Dit is zeker geen gemakkelijke opgave aangezien de meeste namen met rare klikken worden uitgesproken. Donderdagavond was het verbeteravond voor de boeken van Engels. Aangezien dit 57 boeken zijn was dit een heuse opdracht. We hebben hier enkele uren aan gewerkt.

Vrijdag begonnen de leerlingen weer de dag met de ochtendgebeden met de hele school. Na dit gebeuren kwam er een priester om 2017 in te zegenen. Teminste dat is het enige wat we ervan hebben verstaan, aangezien de hele zegening in het Xhosa gebeurde. Dit gebeurt wel vaker, ook in de klas, aangezien sommige kinderen niet goed Engels verstaan. Vandaag leerde de klas 5C van Stien de cupsong. Normaal gezien is het vandaag vanaf 11uur 30 kuisen maar plots kwamen ze me (Stien) zeggen dat ik toch moest lesgeven. Uiteraard had ik geen les voorbereid omdat ik dacht dat er geen lessen meer waren. Het was geen gemakkelijk opgave omdat de kinderen van de andere klassen wel waren aan het kuisen. Hierdoor was er buiten veel lawaai en vertier en was de concentratie binnen ver te zoeken.

Eindelijk de schoolbel! Het is tijd om het weekend in te zetten. Dit hebben we in stijl gedaan. Vrijdagnamiddag doorgebracht aan een zwembad op het strand met een cocktail in de hand. Ook 's avonds werd het feestje doorgezet met een familie braai in ons gastgezin. Het was super gezellig. We komen ook meer en meer uit onze kelder om samen te zitten met onze familie hier. Om de avond gezellig af te sluiten, hebben we ons geïnstalleerd in de woonkamer. Maar 'mama' des huizen en de oudste zoon gingen op stap, daar hadden we ook wel zin in. Dus zijn we met Arno nog een cocktail gaan drinken met wat live muziek erbij.
Tot de volgende!!

donderdag 16 februari 2017

De eerste schooldagen

Maandagmiddag ben ik veilig aangekomen na een reis van 22 uur. Enkele vluchten hadden vertraging. Ik ben ondertussen al goed geïnstalleerd in mijn gastgezin samen met mijn roommates: Maxime, Steffi, Jolien en Karen. Ons gastgezin is zeer vriendelijk en gastvrij.

Human dignity centre is de school waar we normaal gezien les gingen geven, maar deze school is door de overheid gesloten door een fout in de communicatie. Hierdoor hebben we een andere school toegewezen gekregen "Walmer primary school". Deze school is zeer groot en het tegenovergestelde van "Human Dignity centre" maar de opdracht blijft hetzelfde lesgeven aan kinderen van een township. Ik ga observeren en lesgeven in de 5 grade (5de leerjaar). Daarmee heb ik 58 leerlingen onder mijn vleugels en zullen het bewogen weken worden.


Dinsdagmorgen begon onze observatieweek. Het was een hectisch dag op school. De school heeft een donatie van een smartbord gekregen. Het was spijtig genoeg zeer snel duidelijk met de woorden 'Today is not a teaching day' dat we vandaag niet veel zullen zien. De leerlingen werden vaak alleen met ons achtergelaten omdat de leerkrachten op cursus moesten voor het smartboard. In de middag mochten de leerlingen naar huis. Wij mochten deelnemen aan het event. Het was zeer fijn om de gebeden en Afrikaanse dans van de leerlingen te horen en te zien. Ik voelde me onmiddellijk in Zuid-Afrika. Het gaf me een kippenvel moment om te ervaren hoe gelovig ze zijn. De moedertaal van de leerlingen is Xhosa. De meeste spreken dit ook in de klas, dus dat wordt een derde taal leren.

Enkele sfeerbeelden van de traditionele dansen:






Woensdag was 'a normale teaching day' maar ook deze dag werd niet zo normaal. Er waren enkele leerkrachten afwezig waardoor er veel verschuivingen waren in het lessenrooster. Weer werden de leerlingen alleen gelaten in de klas omdat er geen vervanging voorzien is. Af en toe komt een andere leerkracht een taak geven voor zijn/haar vak. Vandaag is het ook Steffi haar verjaardag. We hadden samen met 'de girls' enkele verrassingen in petto. We hadden stiekem een taart, ballonnen en slingers gekocht. Daarmee hadden we het huis versierd. Ook "gastmama" Maritha had enkele leuke verrassingen in petto. Een heliumballon en een tof geschenkje. 's Avonds zijn we een cocktail gaan drinken om haar verjaardag te vieren.


Donderdag was eens een gewone dag op school. Alle leerkrachten waren aanwezig en het lessenrooster werd gevolgd. Hierdoor hebben we een gewone dag ervaren. Elke morgen doen de leerlingen hun ochtendgebed. Het is zeer amusant en plezierig gedanst en gezongen. Het ontroert me iedere keer. Nadien starten de lessen. De leerkracht geven op een frontale manier les. Ze doceren de theorie maar de leerlingen gaan weinig ontdekkend op zoek naar leerstof. Er zijn handboeken en werkboeken aanwezig op school maar de leerkracht schrijft elke oefening over op bord. De leerlingen maken nadien deze oefening in hun werkschrift en niet in hun werkboek. Vandaag was de school gedaan om 13 uur omdat de leerkrachten een vergaderingen hadden.
Vandaag starten we met onze lesvoorbereidingen omdat volgende week maandag onze stage voor 4 weken begint. Ik kijk er alvast naar uit om voor de klas te staan. Vanavond gaan we ontspannen op een lokale markt.

Tot de volgende keer! :)